X bezit diverse appartementen.Tussen X en de inspecteur is een geschil ontstaan over de vraag of de inkomsten uit de onroerende zaken zijn belast in box 1 als winst uit onderneming(stelling van inspecteur) dan wel of de onroerende zaken zijn belast in box 3(stelling van X).

De Rechtbank heeft geoordeeld dat hier sprake is van een onderneming omdat er: – panden zijn gekocht en verkocht; – panden zijn gerenoveerd; – geldleningen werden aangegaan; – veel huurcontracten werden gesloten; – met talrijke huurders contacten werden onderhouden en veel huurontvangsten plaatsvonden, en – deze activiteitenmeerdere jaren plaatsvonden. Het betoog van X dat de door hem persoonlijk verrichte arbeid gering was wordt verworpen omdat het niet alleen gaat om de arbeid van X maar om alle arbeid die binnen en voor de organisatie worden verricht, dus ook die van werknemers, aannemers, gevolmachtigden etc.

In hoger beroep heeft het Hof het oordeel van de Rechtbank onderschreven. Dat er sprake is van een onderneming wordt ondersteund door de omstandigheid dat X welbewust panden met achterstallig onderhoud koopt waarna X het achterstallige (deels verplichte)onderhoud verricht teneinde hogere huren te kunnen berekenen of verkoopwinsten te kunnen behalen.

Thans heeft de Hoge Raad het cassatieberoep zonder motivering verworpen (artikel 81 RO).
HR 2 juni 2017, nr 16/04575 (HR:2017:992)